Een week met ups & downs

Hallo lieve lezers!

Ten eerste wil ik jullie allemaal bedanken voor de lieve reacties! Het is super leuk om te horen dat jullie allemaal mijn verslagen lezen! Zoals de titel al aangeeft had ik deze week een week met ups maar ook zeker met downs. Jullie lieve reacties, mailtjes en appjes hebben me toch er beetje kunnen opfleuren!

Maar jeetje zeg, ik zit alweer een week in Bolivia! Dus dat maakt dat ik al vijf weken onderweg ben in deze verassende, indrukwekkende en zeker leerzame reis! Ben al halverwege!

Deze week had z'n ups & downs. Ik zit weer in een nieuw land, nieuwe omgeving, nieuwe mensen en ik moet weer opnieuw m'n plekje vinden. En dit is af en toe best lastig!

Wat leuk was aan afgelopen week is dat ik steeds meer inzicht krijg in de dagen van de meisjes op m'n vrijwilligerswerk. Ik heb bij veel dingen nog mijn vraagtekens maar ik kan al meer helpen dan de eerste dagen van mijn verblijf. Zo is een nieuwe taak van mij om de meisjes brood te leren verkopen op straat en op de markt. Het huis draait op sponsoren en donaties dus alle inkomsten zijn hard nodig en het verkopen van spullen zal waarschijnlijk later ook het werk worden van vele meisjes. Dus ik ga enkele dagen in de week met een klein groepje meisjes de straat op en laat ze zien dat je de mensen beleeft moet aanspreken en moet uitleggen waarom je verkoopt. De ene keer is dit heel leuk om te doen omdat sommige meiden het geweldig vinden om te verkopen en de andere keer moet je de meiden streng aanspreken omdat ze echt niks willen. En dat laatste blijkt nog best lastig te zijn als je de taal niet voldoende spreekt. Je wil duidelijk zijn maar ook niet te bot.. Iedere keer als we de straat op gaan verdienen we z'n €11,- wat voor Boliviaanse begrippen nog best veel is dus hier zijn de kinderen dan ook erg trots op.
Ik vind het leuk om over de markt te lopen met de kinderen omdat ik zo de markt leer kennen en ook wat contact heb met de locals!

Verder ben ik deze week ook een keer s avonds naar mijn werk gegaan. Op zich is dit niet nodig omdat er dan vast personeel is die helpt maar vrijdag waren er twee meisjes uit het huis jarig. Normaal gesproken wordt hier geen aandacht aan besteed simpelweg omdat hier geen geld voor is. Maar Matthia (de andere vrijwilliger) en ik wilden hier toch iets van maken. Dus donderdagavond hebben we samen met de kinderen van oud brood en een paar appels een taart gebakken. Alle kinderen genoten! Normaalgesproken wordt al het eten in een grote gaarkeuken bereid en dan wordt het bij ons gebracht. De kinderen hebben dus nog nooit een hele aardappel ofzo gezien. Dus nu ze mochten helpen bij het schillen van de appels en het scheiden van de eieren was het een groot feest!

Wel merk ik dat ik met het ene kind meer aansluiting heb dan met de andere. Maar dit zal ook wel natuurlijk zijn. Sommige meisjes rennen helemaal naar me toe als ik op m'n werk kom en krijg af en toe een spontane kus of knuffel. Super lief al hoewel ik hier aan het begin wel aan moest wennen van deze vieze kindjes. Tanden waarin je de gaten kan zien zitten en standaard vieze kleding en handen. Maar ze fleuren zo op van een knuffel dat ik maar een beetje weerstand moet gaan kweken en ze lekker optil en knuffel!

Vrijdag na m'n werk had ik een dipje. Ik heb hier nog geen andere backpackers kunnen ontmoeten.. Dus trek eigenlijk al vijf weken lang alleen rond en dat is lang! Vrijdagmiddag ben ik naar een textielmuseum geweest waar je een vrouwtje zag zitten die nog origineel aan het weven was. Dat wordt hier nog veel gedaan en er wordt veel kleding gedragen in de oude kledij. Helaas mocht ik geen foto's maken...

S avonds had ik wel echt m'n dip bereikt. Daar zat ik dan, alleen in een vreemd huis zonder vrienden of lieve familie.
Zaterdag was m'n dip eigenlijk nog niet over. Ik had bedacht om zaterdag naar de markt te gaan en om vervolgens een wandeling te maken naar een mooi uitzichtpunt over de stad. Maar toen ik opstond was het een en al regen! Daar ging m'n plan! Wat moet ik nu?! De hele dag binnen zitten is ook niks aan.. Dus de gastmoeder kwam direct aangelopen met een paraplu en een oude jas. "Succes he!" Hmm nu moest ik dus wel... Maar ben blij dat ik uiteindelijk gegaan ben! De markt is overdekt en bestaat uit drie verdiepingen. En echt alles is hier te koop! De slagers staan hun vlees te hakken naast de groentevrouwtjes en je kan overal wel wat eten. Leuk om allemaal te zien! Zo heb ik hele koeiensnuiten en -staarten gezien en lagen er ook varkenspootjes.. Hele andere producten als in Nederland!
Toen ik klaar was op de markt regende het nog steeds.. Wat nu? MUSEA! Ik ben naar het museum van etniciteit en folklore geweest. Hier waren verschillende maskers die vroeger op feesten in Bolivia werden gebruikt. Helaas was alle tekst en uitleg op z'n Spaans maarja.. Ik had weer wat te doen!
Vervolgens mezelf getrakteerd op een heerlijke frappoccino waar ik een meisje zag zitten die deze week bij ons werk was gekomen voor wat uitleg. Ik had een gespreksonderwerp dus gezellig met haar wat gekletst en afgesproken om s avonds samen wat te gaan drinken. Mijn dip was weer helemaal voorbij! Ik had nieuwe mensen ontmoet en had nu eindelijk zelfs plannen voor s avonds!
Helaas duurde mijn vreugde niet al te lang. Want in had nummers uitgewisseld met het meisje maar beiden waren we afhankelijk van de WiFi. En helaas had zij geen WiFi meer gehad sinds die middag.. Dus daar zat ik dan, alleen in een cafe. Na twee uur wachten had ik het helemaal gehad. Ik ging naar huis! Even balen! Thuis aangekomen kreeg ik een berichtje dat ze weer WiFi had en waar ik zat. Laat maar, volgende keer beter. Ik ga slapen!

Gelukkig maakte zondag een hoop goed van afgelopen week. Zondag had ik een excursie geboekt naar de grootste markt van Bolivia in tarabuco. Dit was 2 uur rijden met de bus vanaf Sucre dus had twee uur lang de tijd om te kletsen met de Deense mevrouw naast mij die ook naar de markt ging. Ook ontmoete ik op de markt twee Nederlandse meiden. Samen de markt over gelopen (die ik niet heel indrukwekkend vond maar het was leuk om de andere mensen te ontmoeten) en gezellig gekletst. De Nederlanders en de Deense vrouw waren ook allemaal op uitwisseling geweest. De Nederlanders met travel active en de Deen met AFS. Wat is de wereld dan toch klein!
Van de markt zelf heb ik weinig foto's. Simpelweg omdat ik het niet durfde. Bij de eerste foto die ik maakte kwam direct een vrouw naar me toe dat ik haar moest betalen. En de reisorganisatie had gezegd dat dan ook maar te doen.. Men gelooft dat hun spirit verdwijnt als er een foto van hen of hun dieren wordt gemaakt..

Terug van de markt snel het Bolivia park ingelopen. Hier schijnt het tijdens de weekenden heel druk te zijn met locals en dit was echt zo! Leek er wel een kermis! Overal mensen, kinderen en attracties! Heel gezellig!
Voor het eten had ik afgesproken met de Nederlandse meiden. Gezellig samen uiteten en kletsen en ervaringen uitwisselen! Heerlijk! Had ik echt even nodig en heb hier ook echt van genoten! Helaas reizen zij vandaag al weer door naar de zoutvlaktes maar ik heb zondag een topdag gehad!

Wauw wat een lang verhaal alweer! Ik stop snel en ga naar m'n werk. Nieuwe werkweek nieuwe ervaringen!

Spreek jullie snel!
Lenneke