La Paz, Copacabana en Isla del Sol

Hallo lieve mensen!

Dit is waarschijnlijk (of er moeten hele rare dingen gebeuren tijdens mijn vlucht) mijn laatste blog! Morgen vlieg ik naar huis na tien verschrikkelijk leuke, interessante en leerzame weken!

In mijn laatste blog zat ik een beetje moeilijk met het geld omdat ik al dagen lang niet kon pinnen.. Gelukkig is het met behulp van hulp uit Nederland gelukt. Wat was er nou aan de hand; ik had zelf heel stom de wereld-pas een maand te vroeg laten omzetten in een Europa-pas.. Dus dat verklaarde waarom er geen geld uit de muur kwam!

Tijdens mijn verblijf in La Paz erachter gekomen dat La Paz een grote stad is hoog in de bergen maar ook een stad is die vrij weinig te bieden heeft als je niet van klimmen houd.
Maar laat ik beginnen bij het begin.

We hebben in La Paz veel te maken gehad met zieke mensen. Eerst was een Nederlander ziek, toen de ander en ja je kan er op wachten daarna ik..
Toen de eerste Nederlandse ziek werd heb ik met de andere Nederlandse en met een Franse de kabelbanen van La Paz ontdekt. De rode kabelbaan gaat omhoog naar een ander gedeelte van de stad waar toevallig die middag ook de plaatselijke markt was. Een markt die echt gigantisch was! De hele Ikea wordt op straat verkocht en je kan het zo gek niet bedenken of ze hadden het wel op deze markt. Super om te zien en helemaal bijzonder dat dit helemaal niet toeristisch was! Helemaal geen andere toeristen gezien. Wel kunnen genieten van een prachtig uitzicht over de hele stad!
De volgende dag hetzelfde gedaan maar dan met de gele kabelbaan. En dit maal bij zonsondergang. Prachtig, al die schitterende lampjes!

Vrijdagavond was in ons hostel (slaap trouwens met 18 pers op de kamer) een Halloweenfeest. Was een leuk gezellig feestje maar wat opviel is dat er maar weinig toeristen waren en veel meer locals. Wel gezellig want dat geeft een heel ander feest als een feest met alleen maar toeristen!

Na zaterdag uitgeslapen te hebben wilde ik graag naar het park lopen. Maar wat viel dit tegen! Ten eerste omdat je hier in de stad zo hoog bent dat alle inspanning super veel energie kost en je dus bij alles buiten adem bent en ten tweede omdat het park gewoonweg tegenviel. Er was weinig groen te zien. Wat ook wel logisch is op z'n hoogte maar in een park wil je toch graag groen zien!
'S avonds was er een Halloweenfeest in een ander hostel hier in de stad. Echt een toeristenfeest. Gezellig maar helaas voor mij maar van korte duur. Voelde me niet helemaal top en ben met de taxi vroeg naar huis gegaan. Wat achteraf maar goed bleek ook want heb die avond regelmatig boven de wc gehangen. Waarschijnlijk heb ik me te veel ingespannen de afgelopen dagen. Veel dingen doen op een hoge hoogte, weinig slaap, feestjes en veel mensen op één kamer doet een aanslag op je lichaam. Gelukkig waren de mensen van mijn kamer heel lief. Iedereen zorgde goed voor me. Kreeg thee op bed en broodjes werden gebracht. Super lief!

Na anderhalve dag op bed te hebben gelegen wilde ik toch graag weer dingen gaan zien. Was (en ben nog steeds) niet helemaal 100% beter maar voelde me goed genoeg om door te reizen naar Lago Ticitikaka. Het hoogst gelegen vaarbare meer van de wereld.
Na vier uur reizen in de bus kwam ik aan in het plaatsje Copacabana. Een stad gericht op toerisme maar wel super gelegen aan het meer. Dus vanaf hier heerlijk de zonsondergang bekeken!
Ook geheel toevallig kwam ik twee jongens uit m'n kamer in La Paz tegen. Dus gezellig met hen gegeten en informatie uitgewisseld over de to do dingen.

Dinsdagochtend ben ik dan ook naar Isla del Sol geweest. Een eiland twee uur varen van Copacabana. Prachtig! Het heeft veel ruïnes van de Inca's en altijd uitzicht op het mooie meer! Wel een grote geldklopperij want je moet werkelijk op iedere kruising wel geld betalen maar als je daar doorheen kan kijken was het een en al genieten!
Er was de mogelijkheid om van het noorden van het eiland naar het zuiden te lopen. Z'n 8 km wat gemiddeld 3 uur in beslag zou nemen omdat je op 4000 meter hoogte loopt en veel bergopwaarts moet lopen.
Dit dan ook gedaan. Leuk dat als je alleen reist je altijd wel mensen ontmoet waar je even kan bij aansluiten. Zo heb je tijdens de wandeling verschillende contacten!
Tijd om goed uit te rusten tijdens de wandeling was er niet want in 3,5 uur tijd zou de laatste boot vertrekken. Dus je loopt echt tegen de klok!

Op de terugweg in de boot heerlijk in het zonnetje liggen slapen en s avonds met vier meiden uit Maastricht (toevallig was het ook Manons verjaardag dus heb aan je gedacht Manon!) de vis geprobeerd in een van de lokale restaurantjes.

Al met al heb ik mijn laatste dagen van mijn reis door Nicaragua en Bolivia geweldig kunnen afsluiten met een zonnetje en een prachtig uitzicht!

Vandaag is dus echt mijn laatste dag. Samen met een Frans meisje die vanavond terug naar huis vliegt de laatste souvenirs gekocht en voor de laatste keer gegeten op de plaatselijke markt. Ik ben er klaar voor, laat mij nu maar naar huis vliegen! Ben nu echt aan het wachten en dat is ook niks.

Ik heb een geweldige reis gehad die me veel over de wereld en mezelf heeft geleerd. Een ervaring om nooit meer te vergeten!

Lieve mensen bedankt voor alle lieve reacties op de blog en de lieve whatsappjes!

Tot snel in real life!